...

...

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Diablo Lore pt.2

Το δεύτερο τμήμα του αφιερώματος στη μυθολογία της σειράς Diablo

Οι μεγάλοι πόλεμοι των μάγων

Στον απόηχο του Πολέμου της Αμαρτίας οι συντετριμμένες φατρίες των μάγων, οι οποίες είχαν και αυτές συμετάσχει σε αυτόν, άρχισαν γρήγορα να αποκτούν ξανά δύναμη, μιας και τόσο η Cathedral of Light όσο και η Triune είχαν σβηστεί από το πρόσωπο της γης. Από τις δεκατέσσερις φατρίες που υπήρχαν στο παρελθόν, παρέμεναν μόνο τρεις που ήταν άξιες αναφοράς: οι Ammuit, Ennead και Vizjerei. Αν και τα ακριβή γεγονότα του πολέμου είχαν σβηστεί από τη μνήμη της ανθρωπότητας, υπήρχαν ακόμα μερικοί που ήξεραν τι είχε πραγματικά συμβεί και κατηγορούσαν τη θρησκευτική θέρμη για την κρίση που είχε πλήξει τον κόσμο του Sanctuary.

Οι κυρίαρχες φατρίες καταπίεσαν κάθε θρησκευτική πεποίθηση για χάρη της ορθολογικής πίστης, και μια εποχή λογικής ξεκίνησε, με τεράστια πρόοδο σε όλον τον ανθρώπινο πολιτισμό. Η επιτυχία, όμως, δεν κράτησε για πολύ, μιας και οι φατρίες των Ammuit και Ennead ανακάλυψαν ότι οι υψηλόβαθμοι μάγοι της φατρίας των Vizjerei είχαν αρχίσει για άλλη μια φορά να ασκούν την τέχνη του καλέσματος δαιμόνων σε αυτόν τον κόσμο. Ανίκανοι να πείσουν τους ξεροκέφαλους μάγους με ειρηνικές παρακλήσεις και προτροπές, οι δύο άλλες συντεχνίες θεώρησαν αναγκαίο να καταφύγουν σε δραστικά μέτρα, και έτσι δολοφόνησαν διάφορα σπουδαία μέλη των Vizjerei. Το ύπουλο χτύπημα έφερε αντίποινα επάνω στους Ammuit και Ennead, πυροδοτώντας έναν καταστροφικό πόλεμο.



Η σύγκρουση ξεκίνησε με αμαιτηρές μάχες μεταξύ των φατριών στα πέρατα του κόσμου, και όταν η κύρια ακαδημία των Vizjerei στο Caldeum δέχτηκε επίθεση και όλοι οι μάγοι της σφαγιάστηκαν, δεν υπήρχε πλέον γυρισμός. Οι άλλες δύο φατρίες εκμεταλλεύτηκαν το πλεονέκτημά τους και άρχισαν να κυνηγούν τους Vizjerei σε όλη τη χώρα του Kehjistan και εν συνεχεία στην πρωτεύουσα Viz-jun. Οι Vizjerei φάνηκε ότι είχαν ηττηθεί και ότι η ολοκληρωτική νίκη των Ammuit και Ennead ήταν επικείμενη, αλλά τότε η καταχθόνια φατρία εξαπέλυσε τους δαίμονές της στο πεδίο της μάχης. Η πλάστιγγα του πολέμου γρήγορα έγειρε υπέρ της διαβολικής φατρίας, αναγκάζοντας τις άλλες δύο να υποχωρήσουν.

Ο Bartuc, ένα από τα σπουδαιότερα μέλη των Vizjerei και γνωστός ως ο πολέμαρχος του αίματος για τη συνήθειά του να λούζεται με το αίμα των εχθρών του, είχε γίνει μια από τις πιο κυρίαρχες δυνάμεις μέσα στις γραμμές της φατρίας μέχρι το τέλος του πολέμου. Αδίστακτος και πεπεισμένος ότι με την υποταγή στην κυριαρχία ανώτερων δαιμόνων η ανθρωπότητα θα αποκόμιζε μεγάλες ανταμοιβές, οι συνάδελφοί του άρχισαν να τον φοβούνται. Καθώς η ηγεσία των Vizjerei προσπάθησε να του αφαιρέσει όποια εξουσία κατείχε, ένας εμφύλιος πόλεμος ξέσπασε μεταξύ των ακολούθων του Bartuc και των υπολοίπων μάγων. Τελικά, ενώ ήταν έτοιμος να αδράξει τη νίκη, ο αδελφός του, ο Horazon, μπήκε στη μάχη.



Ο Horazon ήταν το ίδιο ισχυρός με τον αδελφό του, και αν και ο ίδιος απολάμβανε την πράξη της κλήτευσης δαιμόνων και την εξουσία που ασκούσε πάνω σε αυτούς, είχε αρχίσει να ανησυχεί τόσο για τον Bartuc όσο και για τους άλλους ομοϊδεάτες μάγους της φατρίας. Η δαιμονική διαφθορά εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά, με τον Bartuc στο επίκεντρό της, και έτσι ο Horazon ήρθε αντιμέτωπος με τον αδελφό του. Η μάχη έλαβε χώρα έξω από τις πύλες της Viz-jun και τελικά ισοπέδωσε την ίδια την πόλη, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.
Ο πόλεμος κατέστρεψε τις φατρίες και μείωσε το πρώην μεγαλείο και τη δόξα τους σε μια κρυφή ύπαρξη μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Οι μάγοι κυνηγήθηκαν και εκτελέστηκαν από το κοινό, και μόνο αυτοί που κρύφτηκαν κατάφεραν να επιζήσουν. Οι ίδιοι οι Vizjerei, αν και συνέχισαν να υπάρχουν, ορκίστηκαν να μην ξανακαλέσουν ποτέ δαίμονες και ίδρυσαν το τάγμα των Viz-Jaq'taar, το οποίο ήταν υπεύθυνο για την επιβολή του όρκου. Σε περίπτωση που κάποιος μάγος αθετούσε τον ιερό όρκο του, τα μέλη του τάγματος τον κυνηγούσαν και τον σκότωναν.

Η Σκοτεινή Εξορία
Επτά είναι ο αριθμός των δυνάμεων της κολάσεως, και επτά είναι ο αριθμός των Great Evils. DurielLord of Pain, Andariel: Maiden of Anguish, Belial: Lord of Lies και Azmodan: Lord of Sin είναι τα πραγματικά ονόματα των μικρότερων από τα Great Evils, γνωστά και ως Lesser Evils. Για αμέτρητες χιλιετηρίδες έχουν διαφεντέψει επάνω στις δικές τους περιοχές μέσα στην απεραντοσύνη των Burning Hells, αναζητώντας παράλληλα την απόλυτη κυριαρχία επάνω στους καταχθόνιους αδελφούς τους. Καθώς οι τέσσερις αυτοί καταχθόνιοι demonlords συνεχώς αγωνιζόντουσαν για τον έλεγχο των δυνάμεων που κατοικούσαν μέσα στις σφαίρες επιρροής τους, τα τρία ισχυρότερα αδέλφια τους, γνωστά και ως Prime Evils, κατείχαν απόλυτη εξουσία επάνω στο σύνολο της φλεγόμενης κολάσεως.

Τα Lesser Evils πήραν σκοτεινά και μοχθηρά μέτρα στην προσπάθειά τους για απόλυτη κυριαρχία, και εδώ αρχίζει ο μύθος της Σκοτεινής Εξορίας.



{PAGE_BREAK}

Mephisto: Lord of Hatred, Baal: Lord of Destruction και Diablo: Lord of Terror, αυτά είναι τα Prime Evils των Burning Hells που ασκούσαν την εξουσία τους ως μια σκοτεινή, κυρίαρχη τριανδρία. Οι τρεις αδελφοί κυβερνούσαν τα τέσσερα μικρότερα αδέλφια τους με ωμή δύναμη και κακόβουλη πονηριά. Όντας οι γηραιότεροι και δυνατότεροι από όλους τους demonlords, οι τρεις αδελφοί ήταν υπεύθυνοι για αμέτρητες νίκες ενάντια στις στρατιές του φωτός. Αν και αυτές οι νίκες δεν αποθάρρυναν τους High Heavens για πολύ, οι τρεις ήταν δικαίως φοβούμενοι τόσο από εχθρούς όσο και από συμμάχους.

Με την άνοδο του ανθρώπου και την επακόλουθη στασιμότητα της Μεγάλης Σύγκρουσης, οι τρεις αδελφοί άρχισαν να αφιερώνουν τις προσπάθειές τους στη διαστροφή των θνητών ψυχών. Οι τρεις συνειδητοποίησαν ότι το ανθρώπινο γένος ήταν το κλειδί για τη νίκη στον πόλεμο κατά των High Heavens, και έτσι άλλαξαν την άκαμπτη ατζέντα τους, την οποία είχαν ακολουθήσει ευλαβικά από την αρχή του σύμπαντος. Αυτή η αλλαγή προκάλεσε κάποια από τα Lesser Evils να αμφισβητήσουν την εξουσία των τριών, και έτσι επέφερε ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ των Prime Evils και των υπηρετών τους.



Εν αγνοία τους, τα Lesser Evils άρχισαν να πιστεύουν ότι οι τρεις φοβόντουσαν να συνεχίσουν τον πόλεμο με τους υπερασπιστές του φωτός. Απογοητευμένοι από την παύση του πολέμου, οι Azmodan και Belial είδαν την κατάσταση ως την ευκαιρία τους για να ανατρέψουν τα Prime Evils και να πάρουν τον έλεγχο της κόλασης. Οι δύο καταχθόνιοι demonlords έκαναν μια συμφωνία με τους μικρότερους δαίμονες, διαβεβαιώνοντάς τους ότι η άθλια μάστιγα της ανθρωπότητας δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την τελική νίκη των γιων της καιόμενης κόλασης.

Οπότε, επινόησαν ένα σχέδιο για να τερματίσει η εκεχειρία, να επιτύχουν τη νίκη ενάντια στις στρατιές των High Heavens και τελικά να οδηγήσουν το σύμπαν κατ’ ευθείαν στα παγωμένα χέρια του Αρμαγεδδώνα. Έτσι, μια μεγάλη επανάσταση τέθηκε σε κίνηση, καθώς ολόκληρη η κόλαση πήγε σε πόλεμο εναντίων των τριών αδελφών... Οι τρεις αδελφοί αγωνίστηκαν με όλη την αγριότητα του κάτω κόσμου, και προς τιμήν τους, εξολόθρευσαν το ένα τρίτο των προδοτικών λεγεώνων της κόλασης. Στο τέλος, όμως, κατατροπώθηκαν από τα μανιασμένα στρατεύματα των Azmodan και Belial.


Τα Prime Evils, αποδυναμωμένα και ασώματα, εξορίστηκαν στο θνητό κόσμο του Sanctuary, όπου ο Azmodan έλπιζε ότι θα παρέμεναν παγιδευμένοι μέχρι το τέλος των πάντων. Επίσης, πίστευε ότι με τους τρεις ελεύθερους επάνω στην ανθρωπότητα, οι άγγελοι θα αναγκαζόντουσαν να εστιάσουν την προσοχή τους στη θνητή διάσταση - αφήνοντας έτσι τις πύλες του παραδείσου εγκαταλειμμένες και ανυπεράσπιστες. Οι λίγοι δαίμονες που παρέμεναν πιστοί στα Prime Evils προσπάθησαν να αποφύγουν την οργή των Azmodan και Belial, διαφεύγοντας στο βασίλειο του ανθρώπου για να βρουν τους χαμένους αφέντες τους.

Καθώς οι φλόγες του πολέμου άρχισαν να σβήνουν στα πεδία των μαχών της κόλασης, οι Azmodan και Belial ξεκίνησαν να διαφωνούν για το ποιος εκ των δύο κατείχε την ανώτερη εξουσία. Η συμφωνία που είχαν κάνει γρήγορα διαλύθηκε και οι δύο demonlords πήραν τα όπλα ο ένας εναντίον του άλλου. Οι λεγεώνες των Burning Hells ήταν πολωμένες πίσω από κάθε έναν από τους δύο πολέμαρχους, ρίχνοντας τους εαυτούς τους σε έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο που έχει διαρκέσει μέχρι τις μέρες μας...

Το κυνήγι των τριών

Εξορισμένοι στο Sanctuary, οι τρεις ξεκίνησαν τις προσπάθειές τους για να διαφθείρουν το ανθρώπινο γένος μέσα από τεχνάσματα και τη διάδοση του χάους. Κατέλαβαν τα σώματα ενός πλήθους διαφορετικών ανθρώπων, από υψηλόβαθμους πολιτικούς μέχρι θρησκευτικούς ηγέτες, προκειμένου να προωθήσουν τους δικούς τους στόχους, και η παρουσία τους εξάπλωσε το μίσος, τον τρόμο και την καταστροφή σε όλη τη γη για πολλά χρόνια.


{PAGE_BREAK}

Δεκαετίες αργότερα, ο αρχάγγελος της δικαιοσύνης, Tyrael, τελικά παρατήρησε ότι κάτι περίεργο συνέβαινε στον κόσμο των ανθρώπων και γρήγορα συνειδητοποίησε ότι οι τρεις μοχθηροί αδελφοί είχαν εξοριστεί εκεί. Φοβούμενος για το τι θα μπορούσε να συμβεί σε περίπτωση που το υπόλοιπο Angiris Council ανακάλυπτε το αποτρόπαιο γεγονός, αποφάσισε να δοκιμάσει και να διορθώσει την κατάσταση χωρίς να ειδοποιήσει τους αδελφούς του. Με αυτόν τον τρόπο, η ενσάρκωση της δικαιοσύνης ήλπιζε ότι θα μπορούσε να σώσει την ανθρωπότητα από την εξάλειψή της από τις δυνάμεις του φωτός, καθώς αυτό ήταν σίγουρο σε περίπτωση που το υπόλοιπο συμβούλιο μάθαινε για την παρουσία των τριών.
Έτσι, εμπιστεύτηκε την ανθρωπότητα με το έργο της σύλληψης και δέσμευσης των τριών. Για το σκοπό αυτό ίδρυσε τους Horadrim, ένα θρυλικό τάγμα μάγων, που αποτελούταν από διάφορους ισχυρούς ανθρώπους. Τα μέλη του ήταν πολύ λίγα, κάπου μεταξύ επτά και δώδεκα, και όλα διαλεγμένα από τον ίδιο τον Tyrael. Για να βοηθήσει αυτούς τους τολμηρούς μάγους, ο αρχάγγελος έφτιαξε από τη Worldstone τρία θραύσματα, ένα για κάθε Prime Evil, τα οποία θα εξελίσσονταν σε soulstones. Ο Zoltun Kulle, ένας από τους Horadrim, ήταν επιφορτισμένος με την ευθύνη της μεταφοράς και χρήσης των λιθών για τη φυλάκιση των τριών διαβολικών αδελφών.

Μόλις τους ανατέθηκε η σχεδόν υπεράνθρωπη αποστολή, οι Horadrim ξεκίνησαν το ταξίδι τους προς 
το Kehjistan, όπου οι τρεις αδελφοί είχαν τη φωλιά τους. Ο πρώτος που συνελήφθη ήταν ο άρχοντας του μίσους, Mephisto, και η συμπλοκή κατέληξε σε μια αιματηρή μάχη, η οποία έλαβε χώρα στη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής. Η πέτρα με το πνεύμα του Mephisto μέσα της δόθηκε προς φύλαξη στη θρησκεία του Zakarum, η οποία αργότερα θα έχτιζε ένα μεγαλόπρεπο ναό στην πόλη της Travincal για να προστατεύσει καλύτερα το τρομακτικό αυτό τεχνούργημα.

Οι Baal και Diablo τελικά διέφυγαν από το Kehjistan στη δυτική έρημο της Aranoch. Ο άρχοντας της καταστροφής βρήκε καταφύγιο μέσα στην πόλη-λιμάνι της Lut Gholein, αλλά οι Horadrim τον εντόπισαν και έκαναν υπομονή μέχρι να φύγει από αυτήν. Όταν το έκανε, μια κατακλυσμική μάχη ξέσπασε, και παρόλο που ο βδελυρός Baal νικήθηκε χωρίς ανθρώπινες απώλειες αυτή τη φορά, η soulstone του καταστράφηκε κατά τη διαδικασία.



Αν και ο άρχοντας της καταστροφής είχε συλληφθεί με επιτυχία μέσα στο μεγαλύτερο θραύσμα της soulstone, οι Horadrim συνειδητοποίησαν ότι δεν θα ήταν αρκετό για να τον κρατήσει φυλακισμένο. Ενώ ήταν απελπισμένοι για μια λύση, ο Zoltun Kulle διατύπωσε τη θεωρία ότι μια ανθρώπινη καρδία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως υποκατάστατο για τη θρυμματισμένη soulstone, εάν ο άνθρωπος είχε πραγματικά ισχυρό μυαλό και θέληση. Ο Tal Rasha, ο αρχηγός του τάγματος, προσφέρθηκε για το έργο της φυλάκισης του demonlord μέσα του. Αλυσοδέθηκε και θάφτηκε σε έναν τάφο στα βάθη της ερήμου της Aranoch, και έξι άλλοι ψεύτικοι τάφοι κατασκευάστηκαν επίσης για να κρύψουν τον αληθινό.

Ο νεαρότερος εκ των Prime Evils, Diablo, αποδείχθηκε πολύ πιο έξυπνος σε σχέση με τους αδελφούς του, και διέφευγε τη σύλληψη για σχεδόν μια δεκαετία. Τελικά, τα μέλη του τάγματος ακολούθησαν τα ίχνη του και τον αιχμαλώτισαν στο Khanduras. Ένα επιβλητικό μοναστήρι χτίστηκε πάνω σε μια σειρά από δαιδαλώδεις κρύπτες, στις οποίες θάφτηκε ο άρχοντας του τρόμου.




Το μοναστήρι αργότερα θα γινόταν το κέντρο του Tristram. Δεδομένου ότι ο τελευταίος από τους σατανικούς αδελφούς είχε αιχμαλωτιστεί, τα μέλη του τάγματος δεν είχαν πλέον σκοπό ύπαρξης. Ο Jered Cain, ο νέος αρχηγός των Horadrim μετά τον Tal Rasha, αποφάσισε ότι θα έπρεπε να καταγράψουν σε μια σειρά από τόμους όλα τα γεγονότα που είχαν συμβεί, σε περίπτωση που οι άρχοντες της κολάσεως έβρισκαν τρόπο να αποδράσουν από τις φυλακές τους κάποια στιγμή στο μέλλον. Τελικά, όμως, το ενάρετο τάγμα, μην έχοντας πλέον κάποιο έργο να πραγματοποιήσει, ξεθώριασε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...